Avrupa ülkeleri 14. yüzyılın sonlarından itibaren “Türk” sözcüğünü giderek daha çok duymaya başladılar. Ne var ki, o zaman “Türk” sözünün bugünkünden daha geniş bir anlamı vardı, dar anlamda yalnızca Osmanlı sultanının tebaasını değil, neredeyse bütün Müslümanları kapsıyordu. Osmanlıların Avrupa topraklarının içlerine giderek daha fazla nüfuz etmeleriyle yavaş yavaş “Türk” sözcüğüyle ifade edilen bir “imge” ortaya çıkmaya başladı. Akdeniz’in bir ucundan diğerine ulaşan, yolda üzerine eklenen hikâyelerle süslenen, çoğu zaman dönüşümlere uğrayan Türk imgesi 15. ve 16. yüzyılda, Giovanni Ricci’nin “Türk Saplantısı” diye adlandırdığı bir nitelik kazandı.